Een aantal bandenfabrikanten heeft op de zijkant, in de hielzone van hun banden, tegenwoordig een barcode geplaatst. Er wordt wel gedacht dat dit om een wettelijk verplichte codering gaat, maar dat is niet het geval. De barcode heeft tot doel om banden in het geval van een probleem, of een garantieclaim, terug te kunnen voeren tot het productiemoment.
Dankzij de barcode is van de band een scala aan data voorhanden over onder andere de compound, productieplaats en -datum, naast enkele logistieke kenmerken. Overigens hanteert niet iedere fabrikant dezelfde criteria.
Logistieke stromen
Ondanks dat er in positieve zin voor zo’n barcode veel te zeggen is, begeven fabrikanten zich wat betreft de logistieke kenmerken op glad ijs, zeker in Europa, want op deze manier krijgen bandenfabrikanten een controle-instrument in handen om de logistieke stromen te kunnen monitoren. Stel dat een bandengrossier in land X duizend banden met zo’n barcode bestelt en deze dan – deels – doorverkoopt aan een grossier in land Y. In dat geval heeft een fabrikant, wanneer deze banden onder zijn aandacht komen, de mogelijkheid om deze grossiers te benaderen: grossier X om hem ertoe te bewegen – al dan niet gesanctioneerd – om dergelijke transacties niet meer te doen en/of grossier Y om hem ertoe te bewegen de volgende keer rechtstreeks bij de fabrikant te kopen.
Er zijn partijen in de keten van fabrikant naar consument die de barcode verwijderen, of daarover nadenken. Natuurlijk zullen fabrikanten stellen dat daarmee hun distributiepolitiek wordt verstoord en dat het hun goed recht is op te treden, maar binnen de EU mag een fabrikant dergelijke belemmeringen niet opwerpen. Concurrentie tussen merken is sowieso toegestaan en er is bovendien in algemene zin binnen de EU vrij verkeer van goederen.
Onleesbaar
Wanneer partijen de barcode onleesbaar maken middels een slijptol of een andere mechanische methode, kunnen zij daarbij volgens fabrikanten de band beschadigen, wellicht zelfs structureel. Natuurlijk kunnen partijen ook op een andere manier de barcode onleesbaar maken. Brancheorganisatie VACO krijgt hier uiteraard vragen over. Tegenover Aftersales Magazine laat de brancheorganisatie weten: “De voorwaarden kunnen per leverancier verschillen. Een barcode op een band is niet verplicht. De barcode wordt door de bandenfabrikant aangebracht als extra informatiebron, onder meer voor interne controleprocessen. Dat betekent dat een band waarvan de barcode is verwijderd wettelijk gezien nog altijd is toegelaten voor gebruik op de openbare weg. Een voorwaarde is uiteraard dat de band aan de veiligheidsvoorschriften en overige wettelijke voorschriften voldoet.”
“Een barcode kan op verschillende manieren worden verwijderd. Indien de barcode mechanisch is verwijderd of onleesbaar gemaakt, bijvoorbeeld door slijpen of met een ruwmachine, is de constructie van de band mogelijk plaatselijk aangetast. Dat kan invloed hebben op de veiligheid van de band. Bandenfabrikanten stellen in hun leveringsvoorwaarden over het algemeen dat hun productaansprakelijkheid vervalt als een band onrechtmatig of ondeskundig is behandeld. Bandenfabrikanten kunnen zich bij de constatering van een mechanische verwijdering van een barcode op deze voorwaarde beroepen.”
Bron: Aftersalesmagazine
